LAURA FUGI EN ORKEST Boeken

Voor de eerste keer in haar kleurrijke carrière heeft Laura Fygi een album met bigband opgenomen. Bij haar 20-jarig jubileum als solo artieste wordt een droom werkelijkheid.

Overal waar Laura Fygi komt is zij een exotische verschijning. In Nederland kennen wij haar als de in Uruguay opgegroeide dochter van een Egyptische buikdanseres, in het Verre Oosten is zij de geëmancipeerde westerse vrouw die velen willen zijn. Maar waar zij ook staat, één ding is overal hetzelfde: die uit duizenden herkenbare stem waarmee zij wereldwijd vele harten stal.

Haar omzwervingen leveren de meest fantastische belevenissen op. Zo was zij pas nog in Shanghai op uitnodiging van een prestigieus sieradenmerk om de nieuwe collectie feestelijk te introduceren. “Daar stond ik dan, met een horloge van 1,4 miljoen om mijn pols en vier lijfwachten om het te bewaken.” Het avontuur staat niet op zichzelf, want Laura is al jaren een graag geziene gast in Azië. Als Nederlandse zangeres heeft zij bijvoorbeeld de Chinese markt veroverd; een unieke prestatie. Ze valt daar van de ene verbazing in de andere. Begin 2010 nog, toen zij werd uitgenodigd voor de tv-show van de World Expo, waarmee zij een miljoenenpubliek bereikte. “Tijdens de persconferentie zeiden ze dat het Chinese publiek besliste welke buitenlandse artiest werd uitgenodigd en dat ze mij hadden gekozen. Daar was ik dus echt even stil van.”

Verrassingen zijn typerend voor een performer die zichzelf vele malen opnieuw uitvond. Sinds haar dance hits met meidengroep Centerfold, begin jaren tachtig, heeft Laura vele muzikale wegen bewandeld. Jazz, latin, chansons, geen genre is haar vreemd. “Ik heb een hekel aan hokjes”, zegt de veelzijdige diva. “Ik zoek steeds iets nieuws want ik vind dat je dingen niet twee keer moet doen. Ik haat sleur.” Die eigenzinnige zoektocht naar vernieuwing leverde onder meer samenwerkingsverbanden op met grootheden als Toots Thielemans, Michel Legrand en Michael Franks. Ook won ze een Edison, ontving ze diverse gouden en platina platen en speelde zij in Singapore de hoofdrol in haar favoriete musical Victor/Victoria.


En nu is het tijd voor alweer een nieuw hoofdstuk. Afgelopen najaar tekende Laura een contract bij de jonge platenmaatschappij T2 Entertainment. Eind januari 2011 verschijnt daar haar nieuwe album The Best Is Yet To Come. Een veelzeggende titel, waarmee Laura knipoogt naar haar 20-jarig jubileum als solo artieste en tegelijkertijd vooruitblikt op wat we allemaal nog van haar kunnen verwachten. “Het is een album dat zegt: Let op, ik ben nog lang niet klaar!”

Voor The Best Is Yet To Come selecteerde Laura onder meer standards van Tony Bennett, Frank Sinatra en haar heldin Julie London. “Het zijn stuk voor stuk songs die mij iets doen. Ik ben een ‘story teller’ dus de nummers moeten mij raken. En ik moet ze straks op de bühne ook kunnen uitstralen.” Om het repertoire helemaal te voelen, zoekt Laura altijd de verhalen in de songs. “Ik doe bijvoorbeeld de ballad It’s Easy To Remember, want we weten allemaal hoe kapot we ervan zijn als een relatie stuk loopt. En bij Too Darn Hot hoef ik mij alleen maar de Aziatische hitte in te beelden om me in te leven.”

Het album werd opgenomen met een heuse bigband, onder leiding van Jan Menu en Johan Plomp, twee van Laura’s vaste muzikanten die zich hiermee ook bewijzen als producer en arrangeur. Daarmee gaat een lang gekoesterde wens van de zangeres in vervulling. “Ik had al regelmatig met een bigband opgetreden en dat klonk iedere keer geweldig. Toen ontstond het idee om dat ook eens voor een album te gebruiken.”

The Best Is Yet To Come verschijnt eind januari. Medio 2011 wordt het album speciaal voor Azië uitgebracht met een bonustrack in het Mandarin. “Ze roepen daar bij optredens altijd of ik mijn ‘Chinese song’ doe. En dan zingt de hele zaal steevast woord voor woord mee. Ongelofelijk!” Maar al is zij in Azië een megaster, uiteraard vergeet zij haar Nederlandse aanhang nooit. Laura sluit het jubileumjaar 2011 af met een daverende bigband tournee langs de vaderlandse theaters. De fans kunnen weer uitkijken naar de typische Fygi-act vol glamour, tijdloze muziek en intimiteit. “Waar ik ook sta, ik ben gewoon mezelf. Ik zoek altijd contact met mijn publiek. Soms zeggen mensen: ‘Het is net alsof je alleen voor mij zingt.’ En daar gaat het om: iedereen moet met een goed gevoel naar huis gaan.”